Een bijzondere man met een bijzonder verhaal.

Lieve lezers,

Afgelopen vrijdag zijn we naar een oudere man geweest, een nieuwe patiënt. Een stukje lopen, steeds verder van de bewoonde wereld. De varkens, kippen en geiten verwelkomenden ons al.. 

Bij binnenkomst zat daar een man. Rustig in een hoekje, in een donkere kamer te zitten op de grond. Geen bed, geen matras, alleen een laken. 24 uur per dag, 7 dagen per week zit hij daar. En dat al sinds oktober 2017!! Hij kan niet meer lopen, dit ten gevolge van een CVA. 

Yoko, en wij hadden overleg over wat we voor deze man konden betekenen. Wij willen deze man een bed geven, bloeddruk verlagende medicatie en hem graag een keer lekker douchen. Yoko vertelde tegen de man wat we kwamen doen. Hij draaide z’n hoofd weg, tientallen secondes bleef het oorverdovend stil. Ineens greep hij het laken vast en veegde z’n tranen af. Shanna en ik keken elkaar aan, onze ogen vulde zich met tranen en moesten even goed slikken. Dit is waarom we hier zijn!

Na een half uur hebben zijn we gegaan. Stil en vol verwondering liepen weg.. maar ook direct kwamen er allerlei ideeën in ons op. Deze man moet een goed en hoog bed krijgen, zodat hij met behulp van familie eventueel wel uit bed kan! 

Vandaag zijn we terug gegaan naar deze man. Voordat we naar hem toe gingen, moesten we bedenken hoe we het bed gingen mee krijgen. Er zitten wielen onder het bed, maar lopend met al dat zand was geen optie. Zo innovatief als ze hier zijn, het bed werd achter de auto gebonden en daar gingen we heen. Bepakt en bezakt, de po stoel ging mee, wondmateriaal, het bed, het matras en de verzorgingsspullen. 

Eenmaal daar hebben de verpleegkundige en arts van de stichting deze man heerlijk gewassen en in de rolstoel gezet. Wat doen zij dit hier met veel liefde zeg! Nadien heeft hij nog heerlijk buiten gezeten. Wat genoot hij daarvan! Het is niet voor te stellen, maar probeer het eens, 15 maanden geen buitenlucht zien.. 

Ondertussen hebben wij een hoog-laag bed naar binnen gebracht. Na een half uur hebben we hem heerlijk in zijn bed gelegd! Wat was hij dankbaar, de smile op zijn gezicht vertelde ons meer dan genoeg!

In de tijd dat wij er niet zijn, zullen de verpleegkundigen en arts van de stichting deze man blijven verzorgen. 

Wij horen het zoveel mensen zeggen, helpen in Afrika is water naar de zee brengen. Zo’n nare opmerking, wij weten dat we niet iedereen kunnen helpen, maar voor deze man hebben wij echt het verschil kunnen maken. 

Donaties blijven zeer welkom, zodat de zorg voor deze mensen gecontinueerd kan blijven worden! https://www.doneeractie.nl/thuiszorg-in-gambia/-29734

De foto’s van dit verhaal staan onder het kopje foto‘s op deze blog. 

Liefs 

Shanna en Babs